Mindful leven

Ik zit te genieten in mijn moestuin. Het zaad komt op, de paksoi kan geoogst, de hommels zoemen om de aardbeienplanten heen. Het ruikt groen en het oogt groen. Ik voel me gelukkig.Opeens realiseer ik me dat dit misschien wel het grootste geschenk is dat mijn vader mijn heeft gegeven: het kunnen genieten van eenvoudige dingen.

Al weken kwakkelen we onszelf de winter door hier thuis. Hoofdpijn, buikpijn, duizeligheid.., wanneer breekt in vredesnaam die lente aan? Wanneer komt de energie terug? Februari is voor veel mensen en kinderen een tour-de-force qua weerstand, omdat ons immuunsysteem al maanden hard aan het werk is tegen allerlei ziektekiemen en virussen. Zelfs de meest fitte mensen gaan een keer 'om' en dat is vaak in februari. Hoe bouw je op een natuurllijke manier je energie weer op? 

Het was zo’n zaterdag dat ik in en uit het huis vloog, druk met was, tuin, ramen, en al het andere wat soms zo om aandacht vraagt. En waar ik ook van kan genieten: van het bezig zijn. Buiten, in huis. En dat het dan zo lekker opgeruimd is. En zo schoon. En helder en…

En ik was ook maar meteen begonnen met de schoenen een likje wax, creme of waas van spray geven. Mijn hoofd tetterde verder: ik kon ook nog wel even lekker wat gezonden koeken bakken, dan konden die morgen mee in de rugzak voor de wandeling. En dan kon ik ook nog wel even strijken en de was doen… 

Al jaren verlang ik naar meer stilte, meer ruimte om in zachte tijd te zijn. Minder te moeten, meer te leven vanuit een natuurlijk ritme waarin dingen kunnen ontstaan, in plaats van gedwongen moeten.Dus ik was stiekem ook een beetje blij met de corona-crisis, al durf ik dat bijna niet op te schrijven.  Elke ochtend was als zondagochtend: alleen het geluid van vogels, het geritsel van spelende eekhoorns in de boom naast mijn huis. Stilte dus. Iets in mijn bloeide op en iets in mij werd er ook heel, heel erg onrustig van.

Ik heb nog geen hartkloppingen gehad en ik ren ook niet rond als kip zonder kop. Maar de eerste week in ‘het ritme’ van school en werk was wel even schakelen. Flink schakelen. Terwijl ik mijn dochters 'hielp' te wennen, deden ze dat ondertussen voor mij...