Het was zo’n zaterdag dat ik in en uit het huis vloog, druk met was, tuin, ramen, en al het andere wat soms zo om aandacht vraagt. En waar ik ook van kan genieten: van het bezig zijn. Buiten, in huis. En dat het dan zo lekker opgeruimd is. En zo schoon. En helder en…
En ik was ook maar meteen begonnen met de schoenen een likje wax, creme of waas van spray geven. Mijn hoofd tetterde verder: ik kon ook nog wel even lekker wat gezonden koeken bakken, dan konden die morgen mee in de rugzak voor de wandeling. En dan kon ik ook nog wel even strijken en de was doen…
En terwijl ik verwoed zat te poetsen en mijn hele dag vol propte met dingen-die-absoluut-zeker-weten-ook nuttig en fijn waren-, terwijl ik dus zat te poetsen, buiten aan tafel, terwijl de vogeltjes kwetterden en de zon op mijn kleine waterpoel scheen…, voelde ik opeens hoe gespannen mijn spieren waren. Hoe hoog mijn adem. Hoe opgejaagd mijn gemoed.
Ik liet mijn handen zakken.
Ik hield de borstels nog vast. Ik keek om me heen. Wat was ik aan het doen?
Relax mama!
Ik ontspande de greep van mijn vingers om de borstels en legde alles op tafel, pakte een stoel en ging zitten in de zon.
Ik sloot mijn ogen. Me opeens bewust van mijn drukke hoofd en pijnlijke, vermoeide lijf. Ik bleef zitten, volgde mijn adem. Accepteerde hoe het nu was. En zag opeens in een plaatje in mijn hoofd mezelf yoga doen in de tuin. Met het beeld kwam een enorm verlangen opzetten uit mijn hart: oh, daaaar had ik echt zin in. De wind voelen langs mijn gezicht terwijl ik een oefening zou doen. En toch bleef ik nog even zitten, genietend van het moment. En van het inzicht.
Ik ruimde de poetsspullen op, nam een groot glas water en rolde mijn matje uit.
Ik wil maar zeggen: soms denk je te weten waar je zin in hebt, maar dan is het je bezig-bij- stem die je hoort… Pas als je stil wordt, en luistert, hoor je waar je echt naar verlangt. Ik wens het jou ook toe, die momenten van stilte, contact met jezelf.
Geniet ervan als je er bent. Het is zo waardevol en het kan je zoveel geven: inzicht, verzachting, plezier, rust…
Dus lieve mama’s: zorg goed voor jezelf door soms even stil te staan, je ogen te sluiten en naar binnen te keren.
Naar jezelf.
