Blogs en inspiratie

Het was een magisch momentje: 
Mijn kleine, Engelse buurjongentje op de camping, pakte de fiets van zijn iets oudere zus en zette zijn voet op de pedalen.  
‘Come on!’ zei hij tegen zichzelf. Hij trapte, wiebelde en viel. Maar hij stond weer op, vastberaden. Ook al zat hij pas net vier dagen op een loopfiets, hij was er klaar voor, zoveel was duidelijk.
Het magisch mooie was dat zijn vader dit direct begreep. Abrupt stond hij op, legde zijn boek neer en pakte een sleutel uit zijn gereedschapskist om het zadel lager te zetten. 
Hij liep naar hem toe. 
‘I’ll help you’. 

Ik heb nog geen hartkloppingen gehad en ik ren ook niet rond als kip zonder kop. Maar de eerste week in ‘het ritme’ van school en werk was wel even schakelen. Flink schakelen. Terwijl ik mijn dochters 'hielp' te wennen, deden ze dat ondertussen voor mij...

Een rups wordt pas een vlinder als hij de tijd krijgt om zich een huisje te bouwen… en daar een tijdje in te verblijven. In alle rust. Stilte. En eenvoud.En laat dat nu iets zijn dat in ons gehaaste, stampvolle leven vaak ver te zoeken is. Hoe kun je dan toch je kind helpen uitgroeien tot een prachtige vlinder? 

Mijn dochters hebben zondag voor het eerst in de tent geslapen naast het huis. Elf en negen zijn ze. Trots was ik en blij, want vooral mijn oudste ziet overal beren op de weg. Ze zei zelfs letterlijk, de dag ervoor toen een vriendinnetje kwam logeren: ‘maar mama, straks trekt iemand ons uit de tent en verdwijnen we.’  

En zo raar was die gedachte niet. Want in de nachten ervoor waren twee meisjes in onze regio vermoord...Wat moest ik ze wel vertellen, en wat niet? En hoe voel je je veilig in een onveiige wereld? Daarover gaat deze blog, met praktische tips.

Mijn oudste dochtertje Bloeme is lekker bezig: met een muts op haar hoofd zit ze al een tijdje te knippen, te naaien en te vullen. Het moet een mini-beertje worden, voor mee naar school. Ze is net een maand tien. Ik blijf in de buurt om  zo nu en dan een helpende hand toe te steken  als dat nodig was. Het gaat goed. 
Totdat ze opeens in huilen uitbarst en roept: ‘hij is helemaal mislukt! Die stomme beer is helemaal mislukt!’